การ์ตูนแมวน้อยเรื่องนี้ นักเขียนเป็นผู้หญิงชื่อ โคนามิ คานาตะ
โคนามิ เกิดวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ.2501 ที่จังหวัดนางาโนะ ภาคกลางของประเทศ และเรียนที่สถาบันฟุบาตะ-โกโตะ เมืองสึวะ ในจังหวัดบ้านเกิด

เริ่มมีผลงานเขียนหนังสือการ์ตูน หรือ มังงะ ในฐานะมืออาชีพเมื่อปี 2525 เรื่องแมวน้อย Petit Cat Jam-Jam (Puchineko Jamjam) ตีพิมพ์ในนิตยสารนากาโยชิ มังงะ สำนักพิมพ์โคดันฉะ จากนั้นมาโคนามิก็มีผลงาน ต่อเนื่อง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องแมวเหมียวและ สัตว์เลี้ยงอื่นๆ
ในกลุ่มแฟนๆ การ์ตูนประเภทสัตว์เลี้ยงน่ารักชื่นชมโคนามิว่า เข้าใจจิตวิทยาแมวอย่างยิ่ง ผลงานที่ออกมาสะท้อนว่านักเขียนหญิงท่านนี้ช่างสังเกตพฤติกรรมของสัตว์เลี้ยงเป็นอย่างดี
สำหรับผลงานแมวจี้ Chi"s Sweet Home ตีพิมพ์ในนิตยสารวีกลี่ มอร์นิ่ง สำนักพิมพ์โคดันฉะ ตั้งแต่ปี 2547 ต่อมาออกใบอนุญาตให้บริษัทเวอร์ติคัล อิงก์ จัดจำหน่ายในอเมริกาเหนือ โดยแปลเป็นภาษาอังกฤษ และปรับหน้ากระดาษให้อ่านจากซ้ายไปขวา เริ่มตั้งแต่ปี 2553

จี้ ตัวละครเอกของเรื่องเป็นลูกแมวน้อยที่หลงทางกับแม่ จนได้มาอยู่กับครอบครัวยามาดะ ที่มีพ่อแม่และลูกชาย แอบเลี้ยงเจ้าจี้ในอพาร์ตเมนต์ แม้ว่าอาคารแห่งนี้ไม่อนุญาตให้ใครเลี้ยงสัตว์
พ่อของครอบครัวนี้เหมือนผู้ชายชาวญี่ปุ่นทั่วไป คือเป็นคนเดียวที่ทำงานเลี้ยงครอบครัว โดยทำงานด้านกราฟิกดีไซน์ ส่วนแม่ทำงานบ้านและดูแลลูก


สำหรับการ์ตูนจี้ที่ฉายทางโทรทัศน์ ผลิตโดยสตูดิโอ แมดเฮาส์ นิวซีแลนด์ กำกับฯโดย มิตสึยูกิ มาซาฮาระ เริ่มออกอากาศในญี่ปุ่นวันที่ 30 มีนาคม 2552 ทางสถานีโทรทัศน์โตเกียวและสถานีโทรทัศน์โอซาก้า เป็นตอนสั้นๆ เพียงตอนละ 3 นาที เสียงของจี้พากย์โดย ซาโตมิ โคโรงิ
ในงานเทศกาลศิลปะการ์ตูนโตรอนโต ประเทศแคนาดา (Toronto Comics Art Festival) นักเขียนหญิงโคนามิไปร่วมงานพบปะแฟนการ์ตูน โดยเล่าถึงช่วงเหตุการณ์มหันตภัยแผ่นดินไหว-สึนามิที่ภูมิภาคโตโฮกุของญี่ปุ่น ปี 2554 ว่า ในวันเกิดเหตุต้องหยุดเขียน Chi"s Sweet Home ตอนที่ 8 ไปหนึ่งวัน แต่วันต่อมาก็ต้องเขียนให้เสร็จ
"ดิฉันเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง บางครั้งรู้สึกว่าทำอะไร ไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยก็มีแมวจี้ ถ้าจี้ทำอะไรบางอย่างได้ หรือจี้ช่วยบรรเทาอะไรได้บ้าง นั่นจะทำให้ดิฉันดีใจมาก" เป็น คำพูดของนักเขียนหญิง ซึ่งในงานวันนั้นมีการประมูลของเพื่อนำเงินไปช่วยผู้ประสบภัยด้วย
ที่มา นสพ.ข่าวสด
Chi"s Sweet Home
เหมียวจี้

Chi's Sweet Home
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น